14 ธ.ค. 2016

มรส.ยกทีม นศ.ครูอนุรักษ์อ่าวบ้านดอนปลูกฝังจิตอาสาอนาคตแม่พิมพ์ของชาติ

alt

ม.ราชภัฏสุราษฎร์ธานียกทีมนักศึกษาครู 90 ชีวิต ออกค่ายอาสาอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ณ อ่าวบ้านดอน ปลูกฝังจิตสาธารณะก่อนจบไปเป็นแม่พิมพ์ของชาติ คณบดีชี้ ขาดจิตสาธารณะเป็นครูที่ดีไม่ได้

ผศ.ดร.บรรจง เจริญสุข คณบดีคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี (มรส.) เปิดเผยว่า เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้นำนักศึกษาหลักสูตรสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ จำนวน 90 คน ออกค่ายปฏิบัติการอาสาอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม ณ อ่าวบ้านดอน จังหวัดสุราษฎร์ธานี เพื่อปลูกฝังจิตสาธารณะให้กับนักศึกษาที่จะจบออกไปเป็นแม่พิมพ์ของชาติ

“การจะเป็นครูคุณภาพด้านสังคมศึกษานั้น จำเป็นต้องได้รับการพัฒนาทักษะ 3 ด้าน ได้แก่ ทักษะทางปัญญา ทักษะความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ และทักษะการจัดการเรียนรู้ ซึ่งการออกค่ายปฏิบัติการอาสาอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมสามารถตอบโจทย์ทั้งหมดได้ครบถ้วน นอกจากนี้ยังช่วยปลูกฝังจิตสาธารณะให้กับนักศึกษาด้วย ทั้งนี้อาชีพครูเป็นอาชีพที่ต้องเสียสละและทุ่มเท หากขาดจิตสาธารณะก็ไม่สามารถเป็นครูที่ดีได้” คณบดีกล่าว

ดร.ปาราณีย์ ศรีสวัสดิ์ อาจารย์สาขาสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ กล่าวว่า การผลิตครูอาชีพนั้นต้องผ่านกระบวนการวิจัยทางสังคมศาสตร์ จึงได้นำนักศึกษาลงปฏิบัติจริงในพื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวิตและทุนทางสังคม ร่วมกับผู้นำชุมชน ปราชญ์ท้องถิ่นและชาวบ้าน นอกจากนี้ยังเกิดผลพลอยได้ในการสร้างความตระหนักในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืนด้วย

“อ่าวบ้านดอนเป็นเวิ้งน้ำขนาดใหญ่ของ จ.สุราษฎร์ธานี กินพื้นที่ครอบคลุม 6 อำเภอ เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำระดับชาติและมีความอุดมสมบูรณ์สูง ตลอดแนวชายฝั่งมีป่าชายเลนและสัตว์น้ำนานาชนิด แต่ปัจจุบันอ่าวบ้านดอนกำลังถูกคุกคามโดยกลุ่มทุนที่เข้าไปใช้ประโยชน์ตามชายฝั่ง ส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศและประมงชาวฝั่งของชาวบ้าน การที่นักศึกษาลงพื้นที่ในวันนี้จึงเป็นประโยชน์ต่อการเพิ่มพูนความรู้ด้านสิ่งแวดล้อมและการเป็นกำลังสำคัญในการปกป้องทรัพยากรธรรมชาติต่อไป” ดร.ปาราณีย์กล่าว

นางสาววรรณดี หว่านพืช นักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ หนึ่งในผู้เข้าร่วมกิจกรรม กล่าวว่า การลงพื้นที่ทำให้มีโอกาสได้รับรู้สภาพปัญหาจากสถานที่จริงและจากปากคำของชาวบ้านจริง ๆ ทำให้เกิดแรงบันดาลใจที่จะทำเพื่อส่วนรวมและมีส่วนร่วมในการแก้ปัญหาให้สังคม นอกจากนี้ยังทำให้เราตระหนักว่า ที่เรียนมาในตำรานั้นไม่เพียงพอเลย จำเป็นต้องเรียนรู้จากโลกนอกตำราอีกมาก